Vrijdag, 9 oktober 2020
Het weggetje van Pinos naar Xálo en wandelen op de Bernia
Gelukkig was het vandaag weer zonnig. Een mooie dag om ons weggetje weer te rijden en te gaan wandelen op de Bernia. We hebben hier nog nooit eerder echt gewandeld.
We weten dat het vandaag een feestdag is van de regio Valencia, maar wat daarvan te zien is, zal blijken.

In Benissa was in elk geval alles gesloten. Het weggetje naar Pinos en verder was zeker drukker dan normaal. We zijn pas gestopt toen we bij het restaurant kwamen waar de wandeling begon. En het was er druk. Overal auto's. We vonden nog een plaatsje aan de kant en hoppa, wandelschoenen aan en wandelen maar.
De meeste mensen lopen blijkbaar het hele rondje, wij niet. Het is voor iemand met hoogtevrees geen wandeling om helemaal te doen en door het tunneltje op mijn knieën, dat lijkt me ook geen goed idee. Dus, iedereen ging linksom, wij rechtsom. Jacky wilde tot aan het fort wandelen en dan weer terug.

Natuurlijk ging de hele wandeling berg op. Vooral Emma heeft daar geen zin in (ze voelt het in de kuiten), maar ja, dat heb je als je in de bergen zit. Wij hebben er geen moeite mee, er zijn wat hele steile stukjes bij maar voor de rest merken we er niet veel van. Wat ik vervelender vind zijn de stukken met overal alleen maar losse stenen. Je moet enorm uitkijken dat je niet uitglijdt.

De uitzichten waren weer geweldig. Op het hoogste punt zagen we het dal van Tárbena, de plaats zelf ook en de weg naar de Col de Rates. En we hoorden en zagen weer een geit bovenop de bergkam. Leuk.

We hoefden niet ver meer naar het fort, maar het werd een erg smal pad over een steile berghelling, en ik kreeg het er Spaans benauwd van. Ik besloot niet verder te gaan, en als er eentje van ons niet gaat dan gaat de rest ook niet verder. We hebben er op een prachtige plek, op de rotsen, een broodje en worst zitten eten. Genieten. Daar zaten 2 hele mooie rupsen op een plant, ze waren aan het eten.

We liepen hetzelfde pad weer terug, het ziet er dan weer anders uit, heel mooi. Toen we bij de auto kwamen zagen we ook hoe ver we hadden gelopen, de rots van de picknick stak boven alles uit.

Er stonden nu nog veel meer auto's, ja een vrije dag van de Spanjaarden dus. Een klein stukje verder is nog een restaurant met mooi terras, hier hebben we voor het eerst koffie gedronken met olijven en pan y ailloli erbij.
Toen de rest van de weg naar Xaló gereden, we blijven het een prachtige weg vinden!

Vlakbij huis hebben we bij het pompoenenveldje nog zaadjes van tabaksplanten geoogst. We hebben heel wat stekjes en plantjes om mee te nemen.... we gaan zien of het allemaal past in de auto.
Verder wat gebubbeld en gelummeld. Jacky maakt schelpjes en mosselen. De tv deed het weer niet (internet??), dus vroeg naar bed.

Zaterdag, 10 oktober 2020
Lekker niksen op een drukke zaterdag
Het was weer bewolkt. En weekend. En lang weekend ook nog. Druk dus. We gaan daarom niet veel doen. Alles rustig aan gedaan en als eerste via Benissa naar een tuincentrum waar we in 2018 onze plant met blauwe bloemen hebben gekocht. We vonden het nu geen fijne zaak. De tweede stop was de Merca China in Altea, de mooiste van allemaal. Nog van alles gekocht en ik heb 2 schaaltje voor bij mijn ontbijten voor de gasten.

Volgende stop was terug in Moraira, waar we op ons terras ijskoffie hebben gedronken, ook erg lekker.

De laatste stop was de Mercadona want we wilden pizza voor de lunch en hadden beleg nodig. Emma heeft ondertussen haarverf voor een jaar gekocht. Het kost hier geen drol.

Vanavond eten we souvlaki van Jacky, gepofte erpel en coleslaw. Hopelijk doet internet het goed voor Wie is de Mol.

Oh ja, we hebben het appartement van Daniëlle, waar we volgend jaar naartoe gaan, ook geboekt voor de vakantie 2022. We zijn bang dat met Corona, in september 2021 nog niet alles genormaliseerd zal zijn. We durven om die reden dan ook niet over 11 maanden te boeken voor onze volgende grote reis. Die schuiven we nu een jaar op en dus kunnen we ook een jaar langer sparen. En, we vinden het hier nog steeds leuk en er is nog steeds genoeg te lopen. We hoeven niet meer zo nodig van 's morgens tot 's avonds aan een stuk druk bezig te zijn. We doen genoeg maar nemen ook wat tijd om gewoon lekker in de zon te zitten met een boek of zo.
Daniëlle geeft ons ook voor 2022 de super prijs die we volgend jaar ook hebben, hoera!!

Zondag, 11 oktober 2020
Llíber, wandelen en eindelijk op het terras
Het is zondag dus zal het wel weer druk zijn overal. We passen ons aan. Jacky heeft een wandeling in Llíber gevonden, gewoon om een heuvel heen. Klinkt simpel en dat is het ook.

We rijden naar Llíber en parkeren net voor het dorp. De hoofdstraat is namelijk zó smal dat er maar 1 auto tegelijk door kan rijden, er staat dus aan elke kant van het dorp een stoplicht. En als je dan door het dorp rijdt, en je kijkt opzij, dan zie je een heel mooi pleintje met terras en een kerk. Idylisch! Ik wil daar al sinds 2015 op het terras zitten.

Maar goed, we parkeren en zien meteen zo'n 4-5 katten. Ze zijn niet mager maar waarschijnlijk wel wild. Triest.
We lopen voorbij het pleintje en gaan richting kerkhof. De wandeling begint net onder het kerkhof. We gaan een beetje omhoog, zo voelt het tenminste en lopen een pad op de flank van de heuvel. Aan de zij- en achterkant ziet het er weer anders uit. We komen maar 1 persoon tegen, verder genieten we van de natuur en stilte.

Aan de achterkant van de heuvel liggen nog huizen en we zien in de verte de Montgó. Het is hier mooi. Dan zijn we weer aan de voorkant, boven Llíber en kijken uit over het dal van Jalón en de bergen. Mooi!

In het dorp komen we nu uit bij het kerkhof, een mooie plek is het. En dan lopen we langs de kerk naar het terras. Tja, het is zondag en druk dus. Veel fietsers, veel Spanjaarden. Wat nu dan? En net op dat moment staat een fietser op, hij zat maar alleen aan een tafeltje en wij hebben plek. De serveerster heeft een accent en blijkt Française te zijn dus we doen het in onze eigen taal, zoals Jacky zo mooi zei. LOL. Het is hier goedkoop!! Een café con leche en 3 cola zero voor € 7. Een bakje olijven erbij en die zijn overal gratis. Mooi toch!!

Dan rijden we weer naar huis. We lunchen in de zon op het boven-terras (warm!!) en verhuizen dan naar het terras onder om te bubbelen, te zonnen en lezen. Zo lang dat niet te lang duurt bevalt ons dat wel. Een uurtje is wel genoeg.

We eten de ribben van de grill, potatoe dippers met aioli erbij en tomaat. De tv doet het prima dus we kunnen wat kijken.

Maandag, 12 oktober 2020
Een stukje lopen bij Alcalalí en nogmaals Llíber
Het is vandaag Nationale Feestdag in Spanje dus we verwachten eigenlijk nog wel wat drukte.
We rijden via Benissa en Llíber naar Alcalalí en het valt ons op hoe rustig het overal is. Hè?? Nou, we zullen het straks ook zien.
We parkeren voor de wandeling en lopen een heerlijk stukje door de Jalón vallei. Omringd door citrusbomen en met zicht op de bergen. We komen nog bij een Ermita, jammer genoeg is de deur gesloten, maar we kijken er toch even rond. Er staan mooie grote cactussen, deels dood maar er komen weer kleine "blaadjes" uit. Ook zien we de skeletten van de "bladeren". Sinds we in Tucson zijn geweest zijn we gefascineerd door de skeletten van cactussen. Kunstwerken zijn het.

We genieten van de wandeling, het hoeft niet altijd door de bergen of altijd spectaculair, we houden van afwisseling.
Terug bij de auto moeten we beslissen wat we doen, koffie drinken op een terras of thuis? We rijden weer door Llíber en zien dat het terras vrij leeg is, dus we parkeren weer aan het begin van het dorp en lopen naar het pleintje voor onze café en cola. Dit is het goedkoopste zaakje van de vakantie.

In Benissa gaan we naar de Consum (Mercadona is vandaag gesloten) voor stokbrood voor de lunch en natuurlijk nog wat andere spulletjes. En toen nog even naar de Lidl in dezelfde straat waar ik alvast de bacon voor thuis heb gekocht.
Toen naar huis waar we eerst hebben geluncht. En daarna, zoals bijna elke dag, gebubbeld, gezond en gelezen.

Vanavond eten we weer tapas uit de friteuse (pfff we hebben nóg over) en salade. Ik vind de visjes en inktvis erg lekker.
Hopelijk blijft de tv het ook doen.

Dinsdag, 13 oktober 2020
De kust bij Jávea
Het was prachtig weer en we wilden weer eens aan de kust blijven. We hadden nog een wandeling op de planning naar een kleine landtong bij Jávea. Jacky en ik zijn daar in 2015 ook geweest, toen was het slecht weer, en hebben we de wandeling niet afgemaakt.

We konden makkelijk parkeren en begonnen aan de wandeling. We zagen in de verte Ibiza liggen, dat is wel bijzonder.
Het pad was prima te doen en we hadden uitzicht naar links, naar Jávea, de vuurtoren en Cap de San Antoni, en naar rechts over mooie rotspartijen. Het laatste stukje was voor mij wat eng, daar wordt de landtong smal en hoog, maar wat een mooie wandeling!!
Terug bij de auto hebben we op een muurtje ons broodje gegeten.

Daarna zijn we nog naar het uitkijkpunt bij Cap Negre gereden. Ook hier weer een mooi uitzicht, op de plek waar we net gewandeld hadden.

De volgende stop was bij Cap de la Nau, een prachtig punt bij een vuurtoren. Hier was een restaurant dus we hebben op het terras koffie gedronken. Hier moesten we voor het eerst betalen voor een handvol olijven, € 1,40 maar liefst. Tja.

In Benitatchell namen we de toeristische route over de berg, hier was ook een uitkijkpunt, we zagen zo'n beetje alle bergen waar we zijn geweest en ook Calpe was goed zichtbaar.

In Moraira hebben we bij de Merca China nog kussens gekocht voor in de gîtes. Toen naar huis. Brood gegeten en verder in de zon gelezen.
We hebben kalkoenlapjes van de grill gegeten met salade.
Hoera, de tv heeft het de hele avond gedaan.

Woensdag, 14 oktober 2020
Citrusbomen bij L'Adzubia en pinchos eten bij Lizarran
Het was bewolkt, zoals ook voorspeld. Toch wilden we gaan wandelen. Jacky had een wandeling uitgezocht die wij in 2015 ook al hadden gedaan, tenminste, we hebben toen maar een stukje gedaan omdat we werden opgevreten door vliegen. Nu niet.

We reden naar L'Adzúbia en konden nog net parkeren langs de straat.
We liepen over een weggetje (Calle Principal nota bene) door de velden met sinasappel- en mandarijnenbomen. We hebben geraapt en geplukt. Het is vreemd, de meeste vruchten zijn niet rijp en dan is er opeens een boom met oranje vruchten. Onderweg hebben we al een lekker mandarijntje gegeten. zonder pitjes!

Ze waren op diverse plekken aan het plukken, alles werd in groene kratten gedaan en op kleine vrachtauto's geladen. Ik maakte een foto van zo'n wagen en toen ik de foto had gemaakt zag ik 4 kerels lachend en zwaaiend uit de wagen hangen. De Spanjolen zijn vriendelijk!

Toen we halverwege waren zijn we omgedraaid. We zagen zwarte lucht met hevige regen onze kant uit komen..... dus redelijk snel terug naar de auto gegaan. We hebben het niet helemaal droog gehouden, maar het viel mee. De straten in het dorp waren behoorlijk nat.

We zijn daarna naar het winkelcentrum bij Ondara gegaan. We hadden honger en zijn (eindelijk) bij Lizarran gaan schnebbelen, de pinchos, kleine hapjes. Emma en ik zochten vier soorten uit en van elk namen we er twee. En natuurlijk heb ik geen foto gemaakt, bummer.

We zijn daarna door het centrum gelopen, ik wilde het jurkje bij Lefties nog halen, maar ze hadden het niet meer. Ook het leuke jasje hadden ze niet in het zwart. Jammer, maar dan hoef ik ook geen geld uit te geven.

Terug naar huis waar we ons broodje hebben gegeten. Helaas niet gebubbeld of gezond.
We eten steak van de grill met gepofte erpel en salade. En de pruimen hebben we ook in een pakketje op de grill gedaan.
De tv hield er zo rond tien uur mee op.....

Donderdag, 15 oktober 2020
Wandelen bij Benigembla
Gelukkig was het vandaag weer strak blauw. Twee dagen slechter weer in vier weken vakantie, daar tekenen we voor. We boffen meestal wel met onze vakanties qua weer. Je krijgt wat je verdient zeggen ze wel eens, LOL.
Jacky had een wandeling in een zijdalletje bij Benigembla. Natuurlijk liepen we weer bergop, Emma heeft dan last van haar kuiten, wij hebben nergens last van. We kwamen welgeteld één vrouw met haar hond tegen, een Amerikaanse met een Nederlandse vader. We hebben even staan kletsen. Toen liepen we weer verder. Er was een kleine afslag naar de Font de Baix, een waterbron met een bak van steen. In deze regio zijn heel veel fonts (Spaanse woord is fuente).

Daarna liepen we weer verder, nog wat hoger. Ja, voor de mooie uitzichten móet je omhoog. Vanaf het verste punt ging het weer omlaag. Onderweg hebben we de broodjes en druiven gegeten. Emma heeft haar "garden center" nog wat aangevuld. En bij het dorp hebben we nog twee takken van een rode lantana afgesneden. Hopelijk gaan alle stekken aan.

De Amerikaanse had ons verteld dat in het dorp diverse muurschilderingen waren gemaakt dus we zijn gaan kijken, er stonden mooie afbeeldingen bij. In het dorp was welgeteld 1 terrasje open dus we hebben er koffie gedronken, met olijven erbij, het grootste schaaltje tot nu toe. Ik vond ze niet lekker, maar Emma vond dit de lekkerste. En voor dit alles betaalden we (4 koffie met olijven) maar liefst € 5,80.... ongelofelijk.

Op weg naar huis zijn we in Benissa nog wat gaan halen zodat we genoeg hebben voor broodjes voor de terugreis.
Vanavond eten we de laatste frituur tapas, ik vind de visjes en inktvis het lekkerste.

Vrijdag, 16 oktober 2020
Laatste keer Moraira en een ijs of twee
Het is onze laatste dag. Gisteren hebben we al van alles ingepakt. We wilden nog een keer naar de markt en het was er nog steeds rustig. We hebben toch nog een mooie fruitschaal gekocht, niet duur hier, en een schaal voor Fred en Rita, hopelijk vinden ze het wat. Emma en Jacky hebben allebei een beurs gekocht van kurk, erg mooi en apart.
Vanaf de markt zijn we nog een laatste keer naar ons terras gelopen. Vier koffie en een copa fresa en copa melon. Alles samen gedeeld. En toen was het "al proximo año".

Op weg naar huis hebben we alvast getankt naast de Lidl in Benissa, we betalen daar € 1,16 per liter, mooie prijs dus.
Thuis geluncht en het huis gepoetst. Straks pakken we de auto in en gaan we nog de zon in. Morgen op weg naar de Pyreneeën en zondag naar huis. Dat was de vakantie weer, we moeten nu weer 11 maanden wachten, in de winter gaan we niet, vliegen willen we voorlopig niet, we sparen het budget voor de grote reis die we over een paar jaar weer willen doen, bij leven en welzijn.

Zaterdag en zondag, 17 en 18 oktober 2020
Terug naar huis in twee dagen
We hadden graag de laatste dag buiten willen ontbijten, helaas, het was gewoon nog donker. We hebben gewoon broodjes gesmeerd voor ontbijt en ook voor onderweg. De laatste dingen ingepakt (vooral etenswaar) en de badkamers en keuken gepoetst. Zo, het is alweer schoner dan toen we kwamen.....

We vertrokken mooi op tijd en reden onder een prachtige blauwe lucht richting Valencia. Het was heerlijk rustig en het schoot mooi op. Onderweg hebben we nog een keer geplast in zo'n typisch Spaans "langs de weg restaurant", het blijven vreemde dingen. Je ziet vanaf Valencia geen enkele "Aire" langs de autoweg, bizar.
De route door Spanje is wel mooi hoor, alleen het dal waar Zaragoza ligt niet, daar hangt ook een waas overheen.

In Zaragoza hebben we nog eens vol getankt waar we ook op de heenweg getankt hadden, dit is de goedkoopste van heel Spanje!! Om de hoek ligt de McDo dus daar hebben we geluncht, lekker buiten in de zon.
Na Zaragoza reden we weer richting Huesca en Jaca. Op een bepaald moment zagen we de bergen, met sneeuw er op.
Deze keer besloten we gewoon door de 9 km tunnel te rijden, als je eruit komt ben je in France. Vanaf hier is de weg maar tweebaans. Het was nog steeds prachtig weer en wat was het mooi!

Toen we af moesten slaan naar onze B&B stonden we opeens stil op de weg, een kudde koeien met enorme bellen, werd ergens heen geleid. Leuk!!

Bij de B&B waren we verrast, niet in goede zin helaas. De hele opzet van die mensen is niet goed. De kamers waren in een enorme stal, niet geïsoleerd, niet gezellig, niet warm, geen wifi (alleen in de games room en die werkte ook niet). Alleen het uitzicht was geweldig. De man heeft me nog overal rondgeleid en we mochten zelf de gîtes gaan bekijken, oef..... Ik zou hier niemand naartoe sturen. Er is nergens over nagedacht. En dat terwijl het complex veel potentie heeft. De eigenaren zijn tegen de 80 en niet gezond, triest om te zien.
We hebben de kachels (tegen extra betaling) aangezet) en hebben op de kamer simpel gegeten, instant noodles (water uit onze eigen waterkoker want in die op de kamer zat 2 cm kalk, brrrr) en nog brood, yoghurt en fruit. Buik weer vol. Thee erbij, prima.

De bedden waren in elk geval beter dan in het huis in Spanje, dus we hebben prima geslapen. Ik ben vaak wakker geweest en de sterren waren geweldig!
We hadden om 8 uur ontbijt gevraagd dus we waren om 8 uur in de koude ontbijtruimte. Ze hadden op 2 verschillende plekken gedekt dus we zaten zo'n 3 meter uit elkaar......, oké..... En dan wel op elke plek een nieuw pak sap, melk, jam, vreemd. Het ontbijt was simpel maar oké. Niet voor herhaling vatbaar deze plek. Zo jammer want als het prima was geweest dan waren we hier elke Spanje vakantie terug gekomen.
We hebben goeiedag gezegd en zijn om 9 uur vertrokken.

Eerst naar Oloron Sainte Marie waar we getankt hebben. Toen weer naar Pau, eer we op de autoroute zaten waren we al een uur onderweg, niet handig.
Onderweg was het ook rustig (alleen van Pau naar Bordeaux was het vrij druk, twee kanten uit), alleen gestopt voor koffie en een plasje.
We waren om 14:45 uur thuis en nog steeds was het stralend blauw.
Fred en Rita hebben voor koffie gezorgd en we zaten lekker op het terras buiten. Ook voor het avondeten hadden zij gezorgd, wel zo fijn. Bij leven en welzijn komen ze volgend jaar terug, hoera!!

Epiloog
Het was een bizar jaar, mondkapjes, en vooral heel rustig door het ontbreken van (buitenlandse) toeristen. Wij vonden dat super, zo mag het wat ons betreft elk jaar zijn.
Ons huis was niet voor herhaling vatbaar, niet schoon, de meubels waren allemaal van het kaliber "ouwe meuk" en het werd illegaal verhuurd (geen registratienummer). De terrassen waren wel geweldig. En desalniettemin hebben we een heerlijke vakantie gehad!! Ook de jacuzzi hebben we lekker veel gebruikt, iets wat we niet hadden gedacht.

Deze streek is zó ontzettend mooi, niet de plaatsen, maar de bergen, de landschappen, de kliffen. We genieten nog steeds volop. Volgend jaar komen we weer terug!!