Vrijdag, 23 december 2016
Road trip voor Emma??
Emma studeert dit jaar aan de University of Victoria (UVic), Vancouver Island, Canada. Ze heeft steeds het idee dat ze na haar jaar een road trip gaat doen in Canada. Maar wij kennen Emma en we zien dat echt niet zitten. Ze heeft niemand die met haar mee zou gaan en alleen, daar is ze té veel een Schmuck voor. Dus we hebben haar dat uit het hoofd gepraat. Er zijn natuurlijk ook mogelijkheden om georganiseerd met een groep te gaan, maar dat ziet ze niet zitten, met vreemden.
Persoonlijk vind ik dat ze zich maar eerst bezig moet houden met welke opleiding ze hierna gaat doen. Maar goed....... om haar tegemoet te komen had ik het idee dat Jacky misschien iets met haar in Canada zou willen doen. Wij zijn diverse keren, zonder Jacky, naar Nederland moeten gaan, en ik gun het zowel Jacky als Emma. Dus het balletje opgegooid en ja, de vluchten zijn geboekt.

Het wordt een stedentrip van 2 weken in mei. Wij zijn allemaal geen mensen voor bossen en Canada is natuurlijk zeker terug te vinden in de steden.
Jacky heeft een vlucht van Nantes naar Montreal geboekt, met Air Transat. Voor Emma hebben we tegelijkertijd een vlucht met WestJet van Victoria naar Montreal, en dan met Air Transat terug naar Nantes, samen met Jacky.

Ze gaan een auto huren en de planning is dat ze gaan doen: Montreal, Ottawa, Quebec City, Toronto en de Niagara Watervallen. Mooie trip hoor. Alle vier de steden zijn anders van elkaar, een metropool, Engelse invloeden, Franse invloeden en dan nog wat natuur er tussenin.
Jacky kan zich nu gaan storten op een planning. Het eerste wat ze zei was "ik weet helemaal niks van Canada", maar goed, al doende leert men. Komt vast goed.

Dinsdag, 3 januari 2017
Boy oh boy... a girls' road trip
Zo, ik ga nu de rest van het verslag doen. Normaal doet Renée dit maar aangezien zij niet meegaat zal ik het verder schrijven.
Zo zeg, wat heeft ze me in de klep geschoven... Ik wist dus totaal helemaal niets van Canada en Emma ook niet echt, maar ik ben nu toch wat wijzer geworden. Emma heeft een lijstje gemaakt met wat ze wil zien en ik heb, with a whole lotta help van Renée, de route in elkaar geflanst.
We beginnen in Montreal waar Emma en ik ongeveer gelijktijdig de bagage kunnen ophalen. Ik kom iets eerder aan maar moet natuurlijk eerst nog door Immigrations. Dan gaan we de auto ophalen en rijden naar ons eerste hotel in Drummondville. De route wordt dan: Québec City, Ottawa, Niagara Falls, Toronto en als laatste Montreal. Tussen de steden bezoeken we natuurlijk ook wat kleinere plaatsen en we willen ook wat wandelen in een paar Nationale Parken en Provinciale Parken. De Nationale Parken zijn dit jaar gratis omdat de organisatie 150 jaar bestaat. Renée heeft hiervoor al 2 kaartjes besteld die bij Emma in Victoria zullen aankomen. Québec City en Montreal lijken me heel erg mooi met de Europese/Franse invloeden, maar ik verheug me ook wel op Ottawa en Toronto en zelfs op de kermis in/bij de Niagara Falls.

De auto heb ik inmiddels geboekt, bij CardelMar en groot genoeg zodat de bagage in zijn geheel in de kofferbak past. Ook de hotels heb ik geboekt. Via diverse sites gezocht en soms was het boeken rechtstreeks bij het hotel het goedkoopst en de andere hotels heb ik via Hotwire geboekt. Wel een verschil met de USA hoor; heel wat minder keuze en best wel een stuk duurder. Gelukkig is de Canadese Dollar iets gunstiger dan de Amerikaans Dollar.

Ik heb alles wat ik heb uitgezocht voor deze reis gisteren maar eens netjes georganiseerd en in een ordner gedaan. We hebben wegenkaarten besteld van het zuiden van Ontario en Québec. Ik ga de route rijden en Emma moet de weg wijzen. Ik heb er wel zin in en Emma ook.

Emma hebben we gisteren (heel vroeg) weer naar het vliegveld van Nantes gebracht en ze is inmiddels weer bij haar gastgezin in Victoria.

Donderdag, 26 januari 2017
Weer wat dingetjes geregeld.
Ik heb deze weken de route nog eens goed bekeken en nu blijkt dat die rare Canadesians zomaar de boel op slot doen tussen winter- en zomerseizoen. In diverse plaatsen is praktisch alles gesloten tussen half april en half mei, als wij er zijn dus. De kabelbaan in Mont Tremblant is dan ook dicht en de weg naar de bergtop is privé terrein. Dus heb ik hier en daar wat aangepast in de route en ook wat meer afgelegen wegen veranderd naar wat meer bereden wegen. We hebben tenslotte geen GPS en de wegenkaarten zijn van zo'n schaal dat je je zowel in oost als west Canada zou kunnen bevinden. We zouden zomaar eens kunnen verdwalen... Rare lui daar, in Canadesia.

Ik heb het hotel bij Ottawa geannuleerd en weer een ander geboekt, met betere reviews, een betere ligging en goedkoper.

Ik heb ook de tickets voor de Biodome en de Botanical Gardens in Montréal, tickets voor een boottochtje door de 1000 Islands vanuit Brockville, de tickets voor diverse attracties in Niagara Falls en ook de City Pass voor Toronto. Hiermee kunnen we CN Tower op, naar het Aquarium en we gaan ook nog naar de Zoo.

Ik heb ook voor elke dag wat kaartjes geprint met de afslagen/exits erop vermeld zodat Emma me goed de weg kan wijzen.
Voor de steden heb ik mooie wandelingen in elkaar gezet. Alle vier de steden die we gaan bezoeken lijken me echt ontzettend mooi. Heel apart ook dat de steden Montréal en Toronto ook een hele ondergrondse stad hebben. En dan bedoel ik niet de metro maar kilometers en kilometers ondergronds met winkels en restaurants. Echt heel apart.

We gaan 2 grotere natuurparken bezoeken: Parc National de la Mauricie en Algonquin Provincial Park. In beide parken gaan we ook wat wandelen. We hebben ook wat kleinere Provincial Parks op de planning staan waar we ook een beetje gaan wandelen.
Ik heb er nu toch echt wel zin in. Weer eens heel wat anders dan we gewend zijn. Normaal ben ik aan die kant van de Atlantische Oceaan de navigator maar nu is die taak voor Emma en mag/moet ik rijden.

Donderdag 28 april 2017
Guided walks
Ik heb, na overleg met Emma, nog 2 wandelingen geboekt. Eentje in Québec en eentje in Ottawa. We weten niet veel van de steden hier en op deze manier krijg je toch interessante dingen te horen.

Vrijdag, 5 mei 2017
Gaan of misschien toch niet: wat is wijsheid...
Renée is al een paar weken ziek en sinds een tijdje heeft ze ook pijn in haar rug en zij. Afgelopen woensdag is ze naar de dokter geweest. Nou dat was gelijk bloed prikken, foto's maken en aan het eind van de dag was ze op de urgence in La Roche.
Pfff, wat is er toch aan de hand? Gisteren hebben ze 650 ml vocht uit haar long gehaald en het duurt 8-10 dagen voor de uitslag bekend is. Volgende week vrijdag moet ze terug voor meer onderzoek.
Vandaag mocht ik haar gaan halen en ze is dus nu thuis.
Ik heb intussen alle puien van de gites gewassen en ook Violette en Passerose zijn nu helemaal klaar. De camping wordt ook nog gemaaid. Dan hoeft Renée zich daar niet meer mee bezig te houden.
Maar ja, intussen sliep ik er niet meer van. Wat als Renée in het ziekenhuis moet blijven en René alles moet doen en nergens heen kan? Wat als ik niet zou gaan? Dan zit Emma enorm in de problemen.
Dus ik ga gewoon naar Canada.
Ik heb ook gelijk maar Izi-Park geboekt zodat ik niet gebracht en gehaald hoef te worden.

Dinsdag, 9 mei 2017
Een lange dag
Om 8:45 naar Nantes. Eerst Mariecke naar haar kamer gebracht en toen naar Izi-Park om de auto te parkeren. Geweldige service altijd. De mevrouw daar zei: bent u er alweer? LOL.

Mijn vlucht vertrok 5 kwartier te laat omdat het toestel richting Europa tegenwind had. Nou, elk nadeel heb dus zijn voordeel. Met veel wind in de rug kwamen we toch maar een kwartier te laat aan.
Helaas had dit toestel geen eigen schermpjes en heb ik me dus anders moeten bezig houden. Ik ben begonnen aan het boek van Tess Gerritsen (die schrijft ook Rizzoli & Isles) en ik heb wat zitten vertellen met de meneer naast me. En zo ging de tijd toch wel redelijk snel voorbij. 

Montréal airport is een mooi en modern vliegveld. De rij bij Immigrations viel ook reuze mee. Er waren meer dan genoeg loketten open en het was alleen maar de vragen: hoe lang en wat is de reden van uw bezoek aan Canada. Geen foto en geen vingerafdrukken en dat scheelt toch ook wel in tijd. Toen ik bij Domestic Arrivals aankwam stond Emma al op haar tassen te wachten.
Voordat ik naar Domestic Arrivals ging heb ik maar gelijk de kaartjes voor het openbaar vervoer van Montreal gekocht voor aan het einde van onze trip. 

Toen de auto opgehaald. Voor het eerst bij Avis en ik had me gelijk bij boeking maar aangemeld als prefered customer. Easy peasy. Maar wel effe wennen met zo'n knopje om de motor te starten (de sleutel leg je dan maar ergens neer, lol).

Kara had tegen Emma gezegd dat Montréal 2 seizoenen kent: winter en construction. Nou, de bomen (en de rest van de natuur) zijn hier nog in winterslaap en om de stad heen hebben we geen enkele weg gezien en gereden die niet "under construction" was.
Onderweg nog ergens bij de McDo gegeten want we hadden toch wel honger. Emma helemaal want die had amper iets gekregen op haar vlucht. Het was wel nog even een dingetje voor we de auto afgesloten kregen. Ik begrijp niet zo veel van die moderne dingen. Maar ja, als je het eenmaal weet is het wel eenvoudig. En toen naar ons hotel in Drummondville (meer dan prima). Spullen op de kamer gelegd en... natuurlijk, nog even naar de Walmart.

Zo zeg, wat spreken ze hier raar Frans.
Lange dag geweest en morgen naar Québec.

Woensdag, 10 mei
Mooi Québec in erg vies weer
Gisteren gingen we op tijd naar bed. Het was in Frankrijk inmiddels al 3 uur in de hele vroege ochtend, dus ik was al lang wakker. Een paar keer wakker geworden omdat Emma verkouden is, maar ik heb toch redelijk goed geslapen tot 6 uur en toen was ik ook echt wakker. Even na 7 uur zijn we gaan ontbijten. We waren er helemaal alleen. 

Daarna vertrokken uit Drummondville. Eerst naar de Walmart om iets voor de verkoudheid te kopen en wat????? Ze waren nog niet open!!!???!!! Hoe kan dat nou? Een Walmart die niet open is??? Rare mensen die Canadesians.

Het was zo'n anderhalf uur rijden naar Québec City. Het was vrij rustig op de weg, tot vlak voor de stad. Toen moesten we een brug over en op dat punt kwamen ook diverse wegen bij elkaar, dus lekker druk. Toch wordt hier eigenlijk wel vrij relaxt gereden.
We vonden vrij snel de parking die ik had uitgezocht en het was niet zo heel ver lopen naar het oude stadsdeel.
Maar, wat een pokkenweer. Amper 4 graden met koude wind en regen. Erg deprimerend. De bomen zijn nog hartstikke kaal en de gids bij onze wandeling door de stad had haar muts op, sjaal om, wanten aan en paraplu open. We waren te vroeg voor de wandeling en zijn dus eerst koffie gaan drinken in het Hotel Château Frontenac, en jawel hoor, bij Starbucks die in het hotel zit. Twee keer Starbucks in amper 6 weken tijd... het moet echt niet gekker worden.

De wandeling was leuk en erg leerzaam maar op een bepaald moment heb je het wel gehad. Maar we hebben toch mooie dingen gezien. Hierna hebben we zelf nog een beetje rondgelopen en een broodje (Emma) en een soepje (ik) gegeten bij Subway.
Daarna vertrokken uit het mooie oude centrum. Wat moet het hier op een zonnige dag toch schitterend zijn. 

We zijn nog even naar een Walmart hier in de buurt geweest om wat te eten te kopen (kip en potato salad) en toen naar de Chûtes de Montmorency. Toch wel indrukwekkend, die watermassa die naar beneden komt. De waterval zal nu op maximaal volume zitten, zo aan het einde van de winter. We zijn niet naar boven gelopen want het weer is er niet echt naar om nog natter te worden.

Daarna was het nog maar een paar minuten rijden naar ons hotel: Econo Lodge Montmorency Falls. Weer prima en netjes. Het ligt direct aan de Lawrence River en ook hier moet het echt mooi zijn met zonnig weer.

Ik blijf me verbazen over het Frans dat ze hier spreken. Af en toe hoor je wel een Frans woord maar ik vind het eerder op een combinatie van Arabisch en Jiddish lijken. 

Morgenvroeg wordt storm verwacht. :( 

Door Emma:
Oh god, what a night! And after the day I had already had. My sore throat evolved into a cold so flying was horrible, especially the five-hour flight from Vancouver to Montreal. I had a massive headache and was incredibly bored by the time the plane landed. McDonald fries and a wrap helped. But what a night; I’m pretty sure I woke up every two hours, which was accompanied by a lot of what sick people do at night.

Jacky was very optimistic about the weather, packing shorts and t-shirts. Lol, good one, especially since we both were kind of wishing for our winter coats. Why didn’t I suggest a road trip in Arizona, hè Jacky?

The guided walk through old Quebec was nice, though after a little bit I was already waiting for it to be over; I’m pretty sure I was done the second it started raining and I had neither umbrella nor hood. So, what did we learn; I mostly remember the flags, the rest was kind of “it’s interesting but I don’t really care, can we go somewhere warm now?” The Canadian flag; the white represents the land, the red represents the Atlantic and Pacific Oceans. Why is the water red? Because apparently water is red in Canada; fact that it was the color of the party in office was just a coincidence. Yeah, okay, sure. 

There is a statue of the guy who founded the city next to the Chateau Frontenac, and he looks like a musketeer. However, it’s not the actual guy; no one knows what he looked like so the artist took a random image from someone out Louis XIII’s court and used that as example. Clever, is it not? Tourists all think it’s the guy himself! LOL.

After the walk, we didn’t stay much longer, a fact that I am positive can be entirely blamed on the weather. We took the glass elevator from the Lower Old Town to the Upper Old Town, had lunch and basically headed back to the car. Then onto the Walmart, the second one in two days; you love Walmart or you don’t. Still, they didn’t have any winter clothes for Jacky because apparently it’s the summer season now. Yeah, right...

The Chûtes de Montmorency were pretty impressive; probably nothing compared to Niagara Falls, which we’ll do later on, but still. We decided not to go up the scenic route, because that was a lot of stairs disappearing from view in the spray of the water. We were cold enough, and had been rained on enough to skip that. Did get some fridge magnets as souvenirs; I had already bought BC and now Québec, if we keep it up, we can puzzle together the whole country!

Donderdag 11 mei 2017
Van regen naar toch nog een beetje mooi
Vanmorgen heel vroeg werd ik ineens wakker met een onrustig gevoel. Dus maar even op FB gekeken of Renée iets had vermeld. Daar werd ik ook niet vrolijker van en heb haar maar even gebeld. Ze bleek zich beter te voelen dan ze had geschreven. Gelukkig maar. 

Verder niet echt meer geslapen. Ik had het vreselijk koud (voeten en neus) en de verwarming maakt te veel kabaal om aan te zetten. Ik heb maar een lekker warme douche genomen om wat op te warmen. Verder was het een meer dan prima hotel.
Emma heeft redelijk goed geslapen en haar verkoudheid is nu toch een stuk minder. Ze stond pas na 8 uur op. Dus vandaag ietsje later weg uit het hotel maar toch weer lekker op tijd. 

De snelweg rond Québec ging vrij snel en daarna het grootste deel van de route langs de Lawrence River gereden. Wat een triestig weer maar wat zal het hier ook weer mooi zijn op een zonnige dag. Alhoewel het een brede rivier is zagen we bijna niet waar het water eindigde en het land en de lucht begon. Een grote grijze massa.

Met mooi weer zijn er hier zeker genoeg mooie plekjes om te stoppen.
Ik had niet gedacht dat we de weg helemaal zouden kunnen rijden ivm de overstromingen maar we hebben nergens last gehad. Wel op diverse plaatsen, direct langs de weg, huizen, stallen en caravans onder water zien staan. Triest voor die mensen hoor. Ook waren militairen langs deze weg bezig met zandzakken.

We wilden gaan wandelen in het Parc National La Mauricie en ik had op hun website al gelezen dat de oostelijke ingang dicht was. Aangezien onze wandeling vlak na de westelijke ingang was zijn we gelijk die kant opgereden. Nou, daar waren ze de weg aan het vernieuwen. Dus... ook dicht. Hier is werkelijk alles dicht tussen half april (einde winterseizoen) en half mei (begin zomerseizoen). Jammer want het weer was inmiddels wel een stuk beter geworden en ik had me toch ook wel op die wandeling verheugd.
Wel onderweg naar het park nog een mooie overdekte brug gezien en bij 2 meren zijn we nog gestopt om wat foto's te maken. Gelukkig was het ook een stuk opgeklaard. Daar wordt het allemaal toch net iets mooier van.

Daarna maar doorgereden naar Shawinigan. Eerst wat gegeten bij A&W (wraps, frietjes en uienringen) en nog eens bij de Walmart gekeken voor een spijkerbroek maar de dames in Québec schijnen die niet te dragen want er hingen er maar een stuk of 20. Op de herenafdeling hingen/lagen zeker 4 rijen met jeans. 

We zijn nu in een Comfort Suites wat aan de Chûtes de Shawinigan ligt en daar zijn we nog wezen kijken en wandelen. Net als gisteren was ook deze waterval weer erg indrukwekkend. Wat een kracht en wat een kabaal.

Verder niks meer gedaan en in het hotel de route voor morgen wat aangepast ivm de overstromingen.

Vrijdag 12 mei 2017
Lange rit en lange zit
Ik was al weer vroeg wakker want ik maak me toch ongerust over Renée en ik wist dat ze nu in het ziekenhuis was voor meer onderzoeken. Vóór ons ontbijt was ze gelukkig thuis en konden we nog even chatten op FB.

Het ontbijt hier in de hotels is niet zo heel veel en ik had Emma al voorgesteld om wat beleg te kopen om op het brood te doen. Zo gezegd, zo gedaan en rond 9 uur het hotel verlaten om eerst bij Walmart wat beleg te kopen en super glue om mijn reistas te maken. Het zal de laatste reis zijn van deze hele fijne tas, vrees ik.

In verband met de vele overstromingen hier hadden we de route al wat veranderd en ook omdat het vandaag een behoorlijke rit zou worden.

Tot een stuk achter Montréal hebben we gewoon snelweg gereden waarvan een heel groot stuk door overstroomd gebied. Het was dat de snelweg een stukje hoger lag dan het land erom heen, anders hadden we gigantisch om moeten rijden. Zo triest voor die mensen die er wonen. Er wordt ook her en der in winkels geld en goederen ingezameld voor de gedupeerden.

Onderweg nog koffie gehaald en ook mijn eerste bezoekje gebracht aan Tim Horton's. Nou, de koffie (en ook de koude dranken) is bij Timmy is een stuk lekkerder (en goedkoper) dan bij Starbucks. Die hype begrijp ik nog steeds niet.

Meer richting Ottawa konden we de weg langs de rivier rijden en ook hier was de rivier een paar keer breder dan normaal.
Toen richting Wakefield om de Covered Bridge te bekijken. Het was een lange en mooie brug. Niet oud (uit 1997), maar dat komt omdat de oude brug door vandalen in de fik is gestoken. Zo zonde.

Toen naar Parc de la Gatineau voor onze wandeling (eindelijk). We zaten eerst verkeerd maar hebben Pink Lake toch gevonden. Ons motto deze vakantie is dan ook: we komen er wel!!!
Hier hebben we een uur gelopen, om het hele meer. Erg veel trapjes op en af maar ook erg de moeite waard. En... mooi weer.

Rond 5 uur gingen we dan eindelijk richting hotel en we stonden al vrij snel in de file. Ik denk dat het zo druk was omdat zo veel wegen afgesloten zijn vanwege het te hoge water.
Onderweg nog even naar een mall geweest en na het inchecken in Motel Adam wat te eten gehaald bij de buurman: Burger King. 

Zaterdag 13 mei 2017
Ottawa of Outaouais
Vanmorgen eerst even gechat met Renée. Ik wil toch op de hoogte blijven van hoe het met haar gaat. 

Na het ontbijt zijn we rond 9 uur naar het centrum van Ottawa gereden. Kort ritje van maar 10 minuutjes en heerlijk rustig op de weg. Ook erg rustig in de stad, en dat voor een hoofdstad van een land. We hadden dan ook snel de parking achter de Notre Dame Basilica gevonden. 

Via Major's Hill Park zijn we op ons gemak naar de tourist office gelopen. Er stond een behoorlijk lange rij voor de kaartjes voor de parlementsgebouwen en daar hadden we helaas geen tijd voor.
Onze guided walk zou hier om 10 uur beginnen. We waren met een klein groepje en Alex, onze gids, vertelde honderduit over deze mooie stad en zijn geschiedenis. Zeker als je nog niks (of niet veel) van een stad weet kan zo'n tour heel leerzaam zijn.
Ik vond het in ieder geval de moeite waard en ik vind Ottawa een mooie stad en ook bevalt deze stad me beter dan Québec. Komt misschien ook door het weer. Het regende gelukkig nu niet de héle tijd. 

De wandeling eindigde in het Byward Market gebied. Een oud deel van de stad wat aan de andere kant van het Rideau Canal ligt en nu een heel gezellig gebied is met veel winkels en restaurantjes. Op aanraden van Kara zijn we bij Smoque Shack gaan eten. Emma had de ribjes en ik een cesar salad (om te delen). De porties hier zijn gelijk aan die in de VS, dus enorm maar het was erg lekker!!! 

Daarna zijn we weer terug gelopen naar het hogere deel van de stad om te kijken of we nog tickets konden krijgen voor de Peace Tower en voor de Library of Parliament. Helaas...

Nog even bij het Chateau Laurier hotel naar binnen gegaan. Interessante geschiedenis heeft dit hotel: de bouwer had de hele inventaris in Europa gekocht maar die is nooit in Canada aangekomen want die werd vervoerd met..... de Titanic. And we all know what happened with that one...
Alleen de klok die hij had besteld staat nog in het hotel. Die was nog niet klaar tijdens de eerste levering en zou met een later schip komen. 

We hebben nog wat langs het Rideau Canal gelopen en daarna door Byward Market.

Nog een kleine detour genomen langs het water en toen terug richting hotel. We hadden de afslag gemist, de volgende was vanwege de overstroming afgesloten en toen wist ik niet meer waar we waren. Gelukkig heb ik een goede navigator!!! Emma wist eigenlijk gelijk waar we zaten en waren we zo weer bij ons hotel. 

Zondag 14 mei 2017
Moosen??? die bestaan gewoon niet
Even voor 9 uur vertrokken uit Gatineau en we hebben de route wat moeten aanpassen. Diverse wegen in en rond Ottawa zijn afgesloten vanwege de hoge waterstand. Omdat het zondagmorgen is was het lekker rustig op de weg en waren we zo de stad uit. 

Een lange rit naar Algonquin Provincial Park. Bewolkt en fikse regenbuien en ook hier stonden regelmatig huizen in het water die eigenlijk aan het water horen te staan.

Onderweg nog ergens gestopt bij Timmy's voor koffie en een smoothie en rond 12 uur waren we in het park.
We hoopten hier toch wel wat wildlife te kunnen spotten. Nou een paar squirls en een bluejay en dat was het wel. Oh ja, ook nog een paar eenden... Net als dat ik betwijfel of in Arizona wel ratelslangen zijn, geloof ik er niks van dat hier moosen leven. Niks, nada, noppes.

We hebben een paar mooie wandelingen gedaan en hebben nog geboft hier met het weer. Bij de meeste waren we telkens net weer bij de auto toen het begon te regenen.
We hebben de Beaver Pond trail (2 km), Spruce Bog Boardwalk (1,5 km), Two rivers trail (maar 1 km ivm regen) en Peck Lake trail (2,3 km). De Whiskey Rapids trail stond ook nog op het programma maar deze was afgesloten door te hoog water.
Het waren mooie trails maar af en toe moeilijk begaanbaar door de modder. Dus klimmen, klauteren, uitglijden, over boomstammen heen en hele vieze schoenen nu.

Het was daarna nog een klein uur naar ons hotel in Huntsville. Na het inchecken zijn we naar het centrum gereden om bij Boston Pizza wat te eten. We hebben weer een salade gedeeld en Emma had nog een Canadian Bacon pizza. Zo zeg, wat was die lekker!!! 

Voor morgen heb ik een ander hotel geboekt. De rit zou de dag erna wel erg lang worden en we spenderen dan toch liever wat extra tijd in Niagara Falls. Dus we gaan niet naar Parry Sound maar naar Barrie.

Maandag 15 mei 2017
ZON!!!!!
Na het chatten met Renée, het douchen en het zeer karige ontbijt zijn we vertrokken naar Lion's Lookout. Dit is een uitkijkpunt in Huntsville met uitzicht op het meer en de plaats. 

Toen even naar de Walmart en nog steeds niet mijn merk spijkerbroek gevonden. Wat is dat toch met die Canadese Walmarts???

Dus vertrokken naar Arrowhead Provincial Park. Hier stonden 2 wandelingen op het programma en hoera, de zon kwam door.
We hebben eerst een stuk van de Mayflower Lake trail gelopen en daarna de Stubb's Falls trail. Deze laatste was echt mooi. Vooral de Falls zelf. Niet heel groot maar we konden ook naar beneden lopen/klimmen/klauteren en dat maakte het toch wel erg leuk. Daarna nog even naar de Big Bend Lookout.

Inmiddels was het bijna 12 uur en zijn we via wat binnendoor wegen en langs héél veel meren, richting Barrie gegaan. Onderweg nog even gestopt bij 2 meren. Bij de grootste (Lake Huron) waaiden we zowat het water in. 
Wat een verschil zeg, nu de zon schijnt en de lucht helemaal blauw is. Schitterend hier. We konden nu zelfs het schuifdak van de auto open zetten zonder nat te worden.

We waren redelijk vroeg in het hotel en na het inchecken zijn we weer vertrokken. Eens zien of Barrie ons iets te bieden heeft. We zijn langs de jachthaven gelopen en een beetje door het centrum. Er zijn hier ontzettend veel parkeerplaatsen dus ik denk dat het hier in de zomer behoorlijk druk zal zijn.
We hebben heerlijk op een terrasje zitten genieten van de zon en van een frozen yogurt en een frozen cappucino.

Via een omweg zijn we nog naar 2 malls gereden. Emma heeft weer het nodige gekocht (topjes en jeans). Of die 2 volle reistassen die ze al heeft niet genoeg zijn!?!
Gelukkig mogen we bij AirTransat allebei 2 tassen meenemen. Als het moet kopen we er dus gewoon nog eentje bij.

Toen we weer in het hotel waren ben ik gelijk een andere kamer gaan vragen. Bij aankomst was er al een kind in de kamer naast ons aan het blèren en toen we weer terug kwamen nog steeds en nu ook nog een baby er bij. Pfff... Gelukkig waren ze bij de receptie erg behulpzaam en was het geen probleem om ons te laten verhuizen.
Simpel gegeten met kip en coleslaw. 

Dinsdag 16 mei 2017
The Falls
Het was vandaag bewolkt en onderweg naar Mono Cliffs Provincial Park regende het weer.
Na een uurtje rijden en al of niet wetende of we op de goede weg zaten, kwamen we bij Mono Cliffs PP aan. Helemaal alleen daar, geen visitor office en al weer regen. Dus besloten we om daar maar niet te gaan wandelen en niet nat te worden.
Dat scheelde toch weer een uur dat we in Niagara Falls konden gebruiken.

De wegen naar en rond Toronto waren ontzettend druk, maar we konden toch goed doorrijden, een heel stuk over de carpool lane. Ik vind de Canadezen héle nette rijders. Ze rijden wel overal te hard, maar dan houdt eigenlijk iedereen wel diezelfde snelheid aan. Ze rijden hier in ieder geval beter dan in de VS.

Rond half 1 kwamen we bij het hotel. We konden wel al inchecken maar de kamer was nog niet klaar. Dus de auto wel bij de kamer gezet en gelijk naar de Falls, die maar 300 meter van het hotel liggen. Ik had combi-tickets voor ons gekocht en daar moest ik eerst de voucher voor inwisselen.
We zijn eerst boven langs gelopen en wat is het indrukwekkend. Wat een natuurgeweld. Ik ben wel blij dat we de Falls van de Canadese kant zien. Hier is alles véél beter te zien.
Daarna zijn we naar Behind the Falls gegaan. Hier krijg je gelijk een gele poncho en kun je de Falls van zo'n 40 meter lager zien. Ook kun je daar achter de waterval komen (hence the name!?!).
Emma heeft in het Visitor Centre wat souveniertjes gekocht en we hebben hier geluncht. Ik heb mijn eerste Poutine gehad. Blijkbaar HET nationale gerecht van Canada wat bestaat uit: friet, een laag rubberachtige kaas erop en daarover komt dan hete gravy die de kaas hoort te smelten (dus niet). Het was niet echt mijn ding en zeker niet voor herhaling vatbaar. Rare mensen die Canadesians.

Na onze "lunch" hebben we de WeGo bus genomen naar het noorden en zijn naar de Bird Kingdom gegaan. We waren te laat uitgestapt dus moesten een stuk terug lopen, langs de rivier. De tickets voor de Bird Kingdom had ik met de British Airways punten gekocht en het was best de moeite waard.
En... toen we daar weer weg gingen.... scheen de zon. Wat een verschil zeg. Het water kleurt ineens anders en we hebben de Falls nu in al zijn pracht en praal kunnen zien. Schitterend!!!

Toen naar het hotel en de boel uitgeladen.
Skylon Tower ligt achter ons hotel en aangezien de zon nu volop scheen zijn we daar omhoog gegaan. Wat een uitzicht!!! Natuurlijk over de Falls maar je kon zelfs Toronto zien liggen en Buffalo in de VS. Blij dat we dit gedaan en gezien hebben.

Tja, we kunnen het niet laten maar toch weer even naar een Walmart. Bleh, ik begin bijna een hekel aan Walmart te krijgen.
Met een lege tas weer terug. Niet naar het hotel maar naar Denny's. Emma wilde daar graag eens eten en ik had deze vanaf de Skylon Tower zien liggen. Simpel maar toch lekker gegeten.
Daarna weer naar het hotel.

Vanavond nog eens kijken naar de Falls met de lampen erop. Het zal vannacht wel onrustig blijven want Niagara is toch een grote toeristenboel met al het kabaal dat erbij hoort. 

Woensdag 17 mei 2017
Van Niagara naar Niagara en Toronto
Vandaag begon zonnig, toen een beetje bewolking maar toen we na het ontbijt de deur uit gingen was het weer zonnig en lekker warm.
Een week geleden was het maar 4 graden en vandaag zagen we het 33 graden worden. Hè, hè, eindelijk de korte broek en topje uit de tas kunnen halen.

We gingen vroeg op pad want: much to do today.
We begonnen met het boottochtje op de Hornblower. Lekker nat worden bij de Falls. Het was ontzettend leuk en je ziet de waterval toch op een unieke manier. Nu was ook goed te zien dat vanaf de Amerikaanse kant eigenlijk maar een klein deel van de watervallen te zien is en dan alleen nog maar van de zijkant.

Daarna zijn we naar het grote Welcome Centre gelopen bij de bovenkant van de Horseshoe Falls want Emma wilde een foto maken van het Canada150 sign.
Toen terug naar het hotel. Korte broek en topje aan en vertrokken. Eerst naar de White Water Walk. Hier ga je met een lift naar beneden om dan vlak boven de rivier een stuk over een boardwalk te lopen. Mooi!!!
We hebben ook nog een stop gemaakt bij de Whirlpool en daarna zijn we naar het Butterfly Conservatory geweest. Blijft toch altijd leuk, die vlinders.

Via de Niagara Parkway reden we naar het Fort George National Historic Site in Niagara on the Lake, waar we niet echt lang zijn geweest. Wel aardig, maar dat was het dan ook wel. Niagara on the Lake zag er erg gezellig uit maar zó druk. Dus door naar ons hotel in Toronto. Het was weer ontzettend druk op de weg maar ons hotel was makkelijk te vinden. Ik ben benieuwd hoe lang we morgen over die 15 km naar de CN Tower doen.
We zijn nu in een goed hotel met een super service en we hebben weer een mooie ruime kamer.

Emma wilde graag eens naar de film en we hadden al gezien dat er een bioscoop bij het hotel in de buurt lag.
We zijn naar King Arthur geweest. Echt de moeite waard en een echte Guy Ritchie film. 

Donderdag 18 mei 2017
Toronto
Vanmorgen even via FB gesproken met Renée want ze moest vandaag naar de longarts. Pfff, ik heb het er maar moeilijk mee, vooral omdat ik nu zo ver weg ben.

Daarna zijn Emma en ik gaan ontbijten en toen de stad in. De rit naar Downtown Toronto duurde iets langer dan normaal want we zaten tenslotte in de spits. We gingen bijna meteen de snelweg weer af want de borden gaven aan dat de route via de Lake Shore Blvd iets sneller was. We zagen dat het verkeer op de snelweg vast stond en wij konden tenminste blijven rijden. 

Onze eerste bestemming was de CN Tower dus ik had een parkeergarage ernaast uitgezocht.
Het was nog vrij rustig in de toren en we konden dan ook gelijk naar boven. Zo zeg, wat een uitzicht en zeker met de zon en blauwe lucht. We moeten vandaag nog even genieten van het goede weer (32 graden) want vanaf morgen is het weer voorbij.
Boven in de toren is ook een deel waar de vloer van glas is dus daar moesten we natuurlijk wel even op staan om dan naar beneden te kijken. Spannend hoor. We wilden hierna eigenlijk met het bootje naar de Toronto Islands maar de ontbijtmeneer in Barrie zei dat die nu onder water staan en vanaf de CN Tower was dat ook goed te zien. Jammer, maar niks aan te doen.

Daarna gingen we naar het Aquarium. Zo rustig als het in de toren was, zo druk was het in het Aquarium. Allemaal kinderen: kleine en hard schreeuwende kinderen.
We hebben daar dus ons rondje gelopen en zijn weer gegaan.

We zijn verder Downtown in gegaan en zijn eerst wat gaan eten bij Jack Astor's.
Toronto is echt een zakenstad met een vrij jonge bevolking. Een mooie, moderne en schone stad.

Nog even door de St. Lawrence Market gelopen en toen weer langzaam richting auto.
Bij de Tourist Information Centre hoorden we dat de Toronto Zoo dicht is ivm stakingen. Of we die niet genoeg hebben in ons eigen land. Bummer, want de Zoo stond voor morgen op ons programma. We waren wel blij dat we dit hadden gehoord anders waren we er morgen voor niks heen gereden.

We waren vrij vroeg weer in het hotel maar dat gaf ons ook weer tijd om nog een keer naar de bioscoop te gaan. We hebben "Fate of the Furious" gezien. Ook weer een lekkere actiefilm.
Daarna nog iets gegeten in de bioscoop en terug naar het hotel. De lucht zag er inmiddels vrij dreigend uit en er wordt dan ook van alles verwacht: onweer, harde wind, hagelbuien, etc. etc. 

Vrijdag 19 mei 2017
De Bluffs en rijden
Vanochtend vroeg wakker, na een onrustige nacht. Weer even met Renée gechat en daarna naar het ontbijt. 

Ik had de website van Toronto Zoo nog eens gecheckt maar ze zijn nog steeds aan het staken. Dus werd het vandaag eigenlijk een dagje rijden. Maar eerst naar de Walmart om de supplementen van Renée te halen. 

Emma had op Internet foto's gezien van Scarborough Bluffs, even buiten Toronto en die zagen er wel mooi uit. Ik had er zelfs een wandeling gevonden. Na een uur rijden waren we daar. Hè lekker, even lopen. Nou, niet dus. We werden opgevreten door muggen of vliegen. We wisten niet precies wat het waren maar wel dat het er heel veel waren. Later via een FB groep vernomen dat het Black Flies zijn en dat je er enorme bulten van kunt krijgen.
Dus snel even naar de Bluffs en weer naar de auto. 

We hebben een groot deel snelweg gereden maar het laatste deel langs het water en we zijn met de ferry overgestoken van Glenora naar Adolphustown. Die ferry was ook nog eens helemaal gratis en voor niets omdat het de "doorgaande weg" is. Leuk even 10 minuutjes op de boot.

Rond half 4 waren we bij het hotel in Kingston en we zijn, natuurlijk, nog even bij de Walmart geweest en ik heb warempel een spijkerbroek gekocht. Yeah!!! 

Zaterdag 20 mei 2017
Kingston en de Locks
Goed geslapen afgelopen nacht en ik ben nu weer rustig in mijn hoofd. Wel hoofdpijn maar ik denk dat dat de spanningen van de afgelopen 3 weken zijn geweest. Die spanningen zijn nu helemaal weg want: ALLES komt goed met Renée!!! 

We zijn deze reis nog niet zo laat vertrokken als vandaag. We gingen pas om 9:20 de deur uit. We zijn eerst naar Kingston gegaan om daar wat door de plaats te lopen. Het is best een grote plaats (meer dan 120.000 inwoners) maar zo voelt het niet aan. Bij de Murney Tower werden we weer opgevreten door dezelfde soort muggen/vliegen en die gaven ons niet eens de kans om de toren goed te bekijken. In de St. Mary's Cathedral nog een kaarsje gebrand. Baat het niet dan schaadt het zeker ook niet. 

We hebben zo'n 2 uurtjes rondgelopen en toen zijn we vertrokken naar de Locks in het Rideau Canal. Er liggen er 3 vlak bij elkaar. Eerst waren we bij Chaffey's Lock waar we ook lekker in het zonnetje hebben gepicknickt. Daarna naar de Davis Lockstation en als laatste naar de Jones Falls Lockstation. Hier hebben we wel behoorlijk wat tijd gespendeerd. Lekker rondgelopen langs en op de sluizen en we hebben door de smid een leuk cadeau voor Renée laten maken (ze is tenslotte morgen jarig). Het was wel mooi om te zien hoe dat helemaal vanaf het begin werd gemaakt.
Ik vond dit toch wel één van de leukste tochtjes van deze vakantie. Dat zal ook vast wel met het mooie weer te maken hebben. 

Toen weer terug naar Kingston waar we bij Walmart wat te eten hebben gehaald. We hebben lekker bij onze hotelkamer buiten (in het zonnetje) zitten picknicken.
Hopelijk blijft het weer een beetje goed de komende dagen. 

Zondag 21 mei 2017
Brockville en de St. Lawrence River
We hadden een zeer onrustige nacht. We hadden een kamer die helemaal achteraf lag met uitzicht op natuur. Lekker rustig zou je zeggen. Onze kamer was de 3e in een rijtje van 4 en die andere kamers werden bewoond door een heel groot gezin met een bende luidruchtige tieners en een yeppende hond. Ze gingen pas laat naar bed en waren om half 7 al weer luid en duidelijk aanwezig. 

Eerst even met Renée gesproken. Ze is tenslotte jarig.
Daarna naar het ontbijt en dit was de eerste keer dat er geen plaats was en dat we het mee naar de kamer hebben genomen. 

Rond 9:15 zijn we vertrokken en eerst naar Marble Rock Conservation Area gereden om daar naar de Lookout te lopen.
Het uitzicht was niet spectaculair maar we hebben toch een half uurtje kunnen lopen (en kretsen). 

Toen naar de 1000 Islands Tower op Hill Island. Het zijn trouwens maar 997 eilanden hier in de rivier, but who is counting.
Emma maakte zich al zorgen dat ze al die trappen op moest maar er was gelukkig een lift. Het uitzicht van 130 meter hoogte was toch wel erg mooi en we zijn blij dat we dit gedaan hebben. 

Daarna via de Thousand Islands Parkway naar Brockville waar we een boottochtje hadden geboekt over de rivier. We waren er al vroeg en konden met een eerdere boot mee. Dat scheelde toch weer 2 uur wachten. Wat een drukte en geschreeuw weer op die boot en het verbaasde ons dat het merendeel van de mensen aan boord niet eens keek naar wat er te zien was. Ze waren bezig met eten en hun apparaatjes. Tja...
Nou, Emma en ik vonden het wel mooi. 

We zijn naar het hotel gereden en daarna nog wat te drinken gehaald bij Walmart (en een gebakje voor Renée's verjaardag) en Emma heeft nog een spijkerbroek gekocht.
Bij Wendy's hebben we een taco salade gehaald en verder nog gegeten wat we nog hadden.

De reistassen hebben we opnieuw ingepakt en gewogen want morgen moeten we de auto inleveren en hebben we nog 2 dagen in Montréal. 

Maandag 22 mei 2017
Weer regen en terug bij het begin
Onze laatste dag met de auto.
We waren weer op tijd weg en hadden eigenlijk nog van alles gepland voor vandaag. Een wandeling in de buurt van het hotel en nog een wandeling onderweg. Maar ja, die regen hè... :(
Het regende werkelijk de hele weg naar Montréal. Bummer. 

We hebben de toeristische route genomen langs de St. Lawrence River en daar lagen ook wat Historic Sites die we wilden bezoeken. Voor de eerste (een fort) waren we véél te vroeg. Die ging pas om 10 uur open. De 2e (een oude windmolen) gaat pas in juni open en voor de andere dingen was het gewoon veel te nat. Dus we waren vrij vroeg op Montréal Airport om de auto in te leveren. Dat ging héél snel. 

Met al onze bagage (Emma heeft voor 7 maanden bagage!!!) hadden we besloten om toch maar een taxi te nemen naar het hotel en niet de airportbus (stopt vlakbij het hotel). Gewoon vanwege het gemak en het niet hoeven sjouwen. 

Onze kamer was nog niet klaar dus hebben we de bagage in het depot achter gelaten en zijn we Vieux Montréal ingegaan. Winkeltje in, winkeltje uit want Emma wilde een bepaalde sweater die we in Ottawa hadden gezien, maar die hadden ze niet in de goede maat. Helaas echt nergens meer gezien maar ze heeft nu wel een leuk vest gekocht. 
In een hele leuke zaak wat gegeten en toen langzaamaan naar het hotel. We hebben een hele grote kamer met een keuken. 
Nog een uurtje of zo met Mariecke bezig geweest voor haar examen Duits. Pfff... 

De totale afstand die we hebben gereden: 2817 km. 

Dinsdag 23 mei 2017
Natuur, creepy crawlers en blomskes
Emma was vanmorgen eens eerder uit bed dan ik!!! Helaas kreeg ik mijn laptopje niet aan de praat dus kon ik niet even met Renée chatten. Later op de dag heb ik er maar eens goed mee gerammeld en toen deed ie het weer. Stomme apparaten (zei de digibeet). 
Na het ontbijt zijn we met de metro naar de Biodôme de Montréal gegaan waar diverse natuurgebieden in de wereld zijn nagebootst met planten en dieren die daar thuis horen. We vonden het allebei erg mooi en interessant.
Dit Biodôme ligt naast het Olympisch Park en helaas zijn ze de toren van het stadium aan het renoveren, dus daar konden we niet in. 

Toen naar de Botanische tuinen waar we eerst het Insectarium hebben bezocht. Ook erg de moeite waard maar je krijgt spontaan jeuk als je al die creepy crawlers bekijkt. 

We zijn daarna gaan lunchen op het terras van de Botanische tuinen en toen zijn we de bloemen en planten gaan bewonderen. De perken waren mooi en ook hebben we door het deel van de First Nation (de Canadese Native People) en de Japanse tuin gelopen. Helaas waren ze de Chinese tuin aan het renoveren. Helaas, want het wordt vast heel mooi. 

Toen weer met de metro terug naar Berri-Uqam en door de voetgangers straat Rue Sainte Catherine Est gelopen. Dit deel van deze 11,5 km lange straat is mooi versierd met regenbogen (langs en boven de straat). Dit is dan ook de Gay Village de Montréal. Wel gezellig en veel terrasjes.

We zijn op ons gemak naar het hotel gelopen. 's Avonds Thais gegeten.
Het was vandaag heerlijk weer. Zonnig en niet te warm. 

Woensdag 24 mei 2017
Montréal, valt tegen
Vanochtend hadden we eigenlijk wat meer tijd om uit te slapen want we moeten uitchecken en hadden daar tot 12 uur de tijd voor en zo veel stond niet meer op de planning voor vandaag.
Dus waren we allebei heel vroeg wakker. :( 

Na het ontbijt zijn we met de metro richting Le Sommet gegaan. Op dit kantoorgebouw is een uitkijkpunt met uitzicht over de stad (natuurlijk) en over de Mont Royal. Het geheel viel een beetje in het niet tegenover de uitzichten die we vanaf andere torens hadden. 

Daarna zijn we naar Vieux Montréal gelopen en in onze ervaring: grote teleurstelling. De basiliek kon je niet in zonder daar weer voor te moeten betalen. Wilden we niet, dus deden we niet.
Het oude deel van deze stad mist gewoon sfeer. En de oude haven was ook een grote bouwput en dus ook erg ongezellig. We waren hier dan ook overal vrij snel uitgekeken.
Wel hebben we weer in hetzelfde restaurant als 2 dagen ervoor gegeten, maar nu buiten op het terras. 

We zijn daarna met de metro naar Île Sainte Hélène gegaan om te Biosphère te bekijken. Het was vandaag helaas niet open maar we hebben het toch kunnen zien.

Daarna langzaamaan terug naar het hotel want we hadden een taxi besteld om ons naar het vliegveld te brengen.
We waren natuurlijk veel te vroeg daar, maar liever op het vliegveld rondhangen dan in het hotel zitten. 

En ja, eindelijk... we kregen een upgrade naar Business Class. Yeah!!! Wat een geweldige service kregen we daar. En alleen omdat gezinnen bij elkaar wilden zitten.
Toch nog iets kunnen slapen en we waren vrij op tijd in Nantes.

Mariecke opgehaald en naar huis.

P.S.
Het was een mooie reis maar ik ben er wel achter dat Canada niet voor ons is. Zeker omdat we nooit in de zomermaanden kunnen gaan. In de andere maanden is het weer gewoon te onzeker voor ons en de winter hier duurt toch wel ERG lang. Maar, ik ben zeker blij dat ik deze trip met Emma heb kunnen doen. We hebben toch veel gezien en gedaan, alhoewel minder dan ik had gepland. En, we hebben ons super geamuseerd!!!